Szpic Japoński pochodzi od dużego białego szpica niemieckiego, który dotarł do Japonii ok. 1920 r. przez Syberię i północno-wschodnią część Chin.

Szpic Włoski jest jednym z potomków szpica europejskiego, który istniał w środkowej części naszego kontynentu już od epoki brązu,
i którego skamieniały szkielet odkryto obok fundamentów osady palowej. 
Zatem szpic włoski ma tych samych przodków, co szpic niemiecki, którego nie jest potomkiem, lecz krewnym.

W krajach nie będących niemieckojęzycznymi, Szpice Wilcze znane są jako keeshondy, natomiast Szpice Miniaturowe – jako pomeraniany.